nao senlleira

¡Quen dera ser nao senlleira
naquel mar non presentido
das xa mergulladas terras!

Sen ceo, sen astros, sen vento
sempre á toa polas ondas
deitado no esquecimento.

nin andar nin desandar,
nin ter outro coido acedo
que leixarse ir polo mar…

¡Quen dera ser nao senlleira!
Sen fito —estrela nin porto—
ser eu a propia ribeira!!

¡Quen dera…!

                    1932

Fermín Bouza Brey: Nao senlleira (1933)

Versións:

Xosé Lueiro: Nao senlleira; Aire; 2005; Pista 1