Noiturnio do adoescente morto

Imos silandeiros orela do vado
pra ver ô adolescente afogado.

Imos silandeiros veiriña do ar,
antes que ise río o leve pro mar.

Súa i-alma choraba, ferida e pequena
embaixo os arumes de pinos e d'herbas.

Agoa despenada baixaba da lúa
cobrindo de lirios a montana núa.

O vento deixaba camelias de soma
na lumieira murcha da súa triste boca.

¡Vinde mozos loiros do monte e do prado
pra ver o adoescente afogado!

¡Vinde xente escura do cume e do val
antes que ise río o leve pro mar!

O leve pro mar de curtiñas brancas
onde van e vên vellos bois de ágoa.

¡Ay, cómo cantaban os albres do Sil
sobre a verde lúa, coma un tamboril!

¡Mozos, imos, vinde, aixiña, chegar
porque xa ise río m'o leva pra o mar!

Federico García Lorca: Seis poemas galegos (1935)

Versións:

Xoán Rubia: Noiturnio do adoescente morto; EP Edigsa-Xistral XIS 11; 1969; Cara A, Corte 2

Xoán Rubia: Noiturnio do adoescente morto; Lembranzas; 1977; Cara A, Corte 1

Xoán Rubia: Noiturnio do adoescente morto; 7 anos de canción galega (VVAA); 1979; Cara 2, Corte 1

(Reedición da versión do disco EP Edigsa-Xistral XIS 11, do ano 1969.)

Claudina e Alberto Gambino: Noiturno do adolescente morto; Danza na lúa. Seis poemas galegos; 1986; Cara B, Corte 4

César Morán: Noiturnio do adoescente morto; Río de son e vento; 1999; Pista 6